MONSTERS: "ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑ..."

Η περσινή περιπέτεια της ΑΕΛ μέχρι την εξασφάλιση της παραμονής της στην κατηγορία μόλις την τελευταία αγωνιστική περίοδο, ξεκίνησε μετά από μια εχθρική διαιτησία εντός έδρας με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ που τελικά επηρέασε το αποτέλεσμα του αγώνα. Η συγκεκριμένη ήττα αποτέλεσε ταυτόχρονα και την αφετηρία της γκρίνιας σε βάρος της ομάδας μας από μια μερίδα φιλάθλων. Η γκρίνια κλιμακώθηκε και κορυφώθηκε με τα απαράδεκτα περιστατικά έξω από τα αποδυτήρια της ομάδας μετά την εντός έδρας ήττα από τον Ηρακλή. Αντίθετα σφυρίγματα που σε κάποιες περιπτώσεις ίσως στέρησαν βαθμό ή βαθμούς από την ομάδα μας ακολούθησαν και σε άλλους αγώνες, όπως για παράδειγμα η παρουσία του Καζναφέρη στην Ξάνθη.

Σε όλη την διάρκεια της χρονιάς θεωρήσαμε μίζερο αλλά και οπισθοδρομικό να δημιουργήσουμε θόρυβο γύρω από τις διαιτησίες προκαλώντας την αίσθηση μιας διαρκούς αδικίας. Παρόμοια θέση κράτησε προς τιμήν της και η διοίκηση της ομάδας που δεν προσπάθησε να επικαλεστεί αυτή την πραγματικότητα σαν δικαιολογία ακόμα και στην παρατεταμένη περίοδο της μεγάλης αμφισβήτησης. Για εμάς το θέμα της διαιτησίας έχει διάρκεια κάποια λεπτά μετά την λήξη των αγώνων : δεν μας απασχολεί μια πραγματικότητα που όλοι όσοι ασχολούνται μαζί της γνωρίζουν τις κακοτοπίες που κρύβει κι έχουν καταλάβει πως είναι αδύνατο να αλλάξουμε τα πράγματα από τη μια στιγμή στην άλλη.

Ξέρουμε καλά πως η ΑΕΛ είναι μόνη της σε αυτό το χώρο γιατί ο ιδιοκτήτης της έχει επιλέξει μια συγκεκριμένη τακτική που μας βρίσκει σύμφωνους. Το θεωρούμε πιθανό ν’ αντιμετωπίσουμε διαιτησίες που θα σπρώξουν κάποιους αντιπάλους. Βέβαια βρεθήκαμε μπροστά σε επαναλαμβανόμενα κρούσματα που ήταν και υπερβολικά σε μέγεθος. Αυτό όμως που ενοχλεί και εξοργίζει περισσότερο από όλα τον κόσμο είναι ο εμπαιγμός που ακολουθεί στις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Δεν έχουμε φυσικά την παραμικρή απαίτηση να αποδοθεί δικαιοσύνη από τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς παραγωγούς στις αδικίες σε βάρος της ομάδας μας, όμως η πρόκληση, η κοροϊδία και ο ευτελισμός μιας κατάστασης από εξυπνάκηδες που προφασίζονται το χαριτωμένο τους χιούμορ για να κρύψουν την εμπάθεια τους δείχνει που βρίσκονται στην πραγματικότητα οι νάρκες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όσο δειλοί τηλεοπτικοί διαιτητικοί αστέρες, παλαίμαχοι δημοσιοϋπάλληλικοί ποδοσφαιριστές και χιουμοριστικά αστραφτερά σκουλαρίκια χορεύουν θριαμβευτικά πάνω από τις εξόφθαλμες αηδίες του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν μπορούμε να έχουμε ταυτόχρονα απαιτήσεις για επίδειξη πολιτισμού από τους φιλάθλους ή τους οπαδούς - αν προτιμάτε - στα γήπεδα.

Η άνιση μεταχείριση είναι μια πραγματικότητα ακόμα και στα ευρωπαϊκά κύπελλα, όμως η νομιμοποίηση της αλλοίωσης και η ατελείωτη σαχλαμάρα με την ψεύτικη επιδερμίδα του χιούμορ μάλλον περισσεύουν σε μια χώρα που ποδοσφαιρικά είναι βαριά άρρωστη … ael-sports