Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Πριν από καιρό μέσω της "the match" είχαμε επιχειρήσει μια ακτινογράφηση της φετινής ΑΕΛ και είχαμε σταθεί σε ορισμένα στοιχεία τα οποία είχαμε θεωρήσει ενδεικτικά της νέας φιλοσοφίας που διέπουν την προσπάθεια που δείχνει να ξεκινά από την φετινή αγωνιστική περίοδο.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ από αυτά ήταν τα συμβόλαια των παικτών που αποκτήθηκαν τα οποία είχαν τουλάχιστον τριετή διάρκεια, μια κίνηση που έδειχνε αναμφίβολα ότι στην ΑΕΛ θεωρούν ότι ως και τότε θα έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή του νέου γηπέδου των "βυσσινί" οι οποίοι θέλουν να μπουν μέσα σ' αυτό έχοντας φτιάξει μια ομάδα που ναι μεν θα χρειάζεται την ετήσια ενίσχυσή της, αλλά αυτή δεν θα είναι του επιπέδου των δυο τελευταίων ετών.

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ σημαντικό στοιχείο ήταν αναμφίβολα οι ηλικίες των παικτών που αποκτήθηκαν, με τον μεγαλύτερο - τον Ηλία Κώτσιο - να είναι ο μόνος που ξεπερνά τα 30 χρόνια και οι υπόλοιποι είναι κάτω απ' αυτό το όριο. Μια τακτική που ενισχύει τον παραπάνω ισχυρισμό μας, για τη δημιουργία μιας ομάδας με προοπτική, μιας και ο μέσος όρος της φτάνει μόλις τα 25 χρόνια.

ΤΟ ΤΡΙΤΟ στοιχείο που αναδείξαμε με βάση όλα εκείνα τα στοιχεία είναι το γεγονός ότι η ΑΕΛ είναι η πλέον ελληνική ομάδα στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκα έχοντας στο ρόστερ της τους περισσότερους ποδοσφαιριστές που μιλάνε ελληνικά, συνυπολογίζοντας φυσικά και τον Αλεξάνδρου, και τον Σίλβα αλλά και τον Κόζλεϊ. Θεωρούμε ότι αυτά τα τρία στοιχεία εκτός του ότι είναι ενδεικτικά της νάς φιλοσοφίας της ΑΕΛ θα την βοηθήσουν πολύ και σε έναν τομέα που μέχρι τώρα δείχνει να μην έχει τα αποτελέσματα που θα ήθελε.

ΤΟ ΔΕΣΙΜΟ με την πόλη της Λάρισας είναι αυτό που κατ' επανάληψη έχει αναδειχθεί ως ένα από τα αρνητικά της ΑΕΛ της τελευταίας τριετίας, ενδεχομένως γιατί δεν είναι δυνατόν να πετύχει αυτή η ομάδα σε όλους τους στόχους που έθετε κατά καιρούς. Πλέον δημιουργώντας ένα άλλο σύνολο, με παίκτες που ξέρουν ότι θα μείνουν για μια τριετία στην πόλη, όλα μπορούν ν' αλλάξουν και να γίνουν διαφορετικά.

ΉΔΗ όλη αυτή η προσπάθεια δείχνει να τυγχάνει της αναγνώρισης που της χρειάζεται, αρχικά από τους φιλάθλους της ΑΕΛ, που περιμένουν υπομονετικά και δεν ισοπεδώνουν με την πρώτη μέτρια εμφάνιση της ομάδας και στη συνέχεια απ' όλο το πανελλήνιο, με καθημερινά δημοσιεύματα ή αφιερώματα τα οποία αναφέρονται με ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια για τους "βυσσινί".

ΚΑΙ ΦΡΟΝΩ ότι τούτη η χρονιά θα μπορέσει να κρίνει πολλά και πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, μιας και υπάρχουν πολλές προκλήσεις που πρέπει να βρουν ενωμένη τη "βυσσινί" οικογένεια για να μπορέσει αυτή να ανταπεξέλθει των μεγάλων και σημαντικών δυσκολιών.

ΝΙΚΟΣ ΑΣΠΡΟΥΔΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: